Wie kent nog die prachtige conference van Wim Sonneveld over ‘de man van het buffet’ die in de pauze van een voorstelling drankjes en versnaperingen verkoopt. Voor de voorstelling komt hij even langs bij de optredende artiest om te vragen of er tijdens de voorstelling iets gegeten wordt op het toneel. Dat bevordert volgens hem de omzet in consumpties, zoals spritsen, gevulde koeken en kano’s. Bij een kapitaalkrachtiger publiek legt hij vijftig kroketten in het frituur om te verkopen. Maar als er dan een dokter op het toneel staat die een lezing houdt ‘met lichtbeelden van allerhande zweren en open wonden’ verkoopt hij geen enkele kroket en moeten zijn kinderen thuis nog weken lang kroketten eten.
Daar moest ik aan denken toen ik onlangs op de eerste bijeenkomst was van het patiëntenplatform van mensen met peniskanker. Er was een afwisselend programma met sprekers over de laatste ontwikkelingen in de zorg.
Een van hen was een plastisch chirurg. Dat was nu eens niet een Julio Eglesias-achtige gebruinde en gebotoxte man met in Turkije gebleekte tanden, maar een vrolijke jonge vrouw in een zomerse jurk.
Zij sprak met veel passie over haar vak. Voor haar was de plastische chirurgie dagelijkse kost, maar niet voor ons in de zaal. Zonder waarschuwing vooraf toonde ze ‘lichtbeelden’ met een aantal voorbeelden van haar werk bij verschillende vormen van kanker. Ze liet zien hoe eenvoudig huid kan worden getransplanteerd na verwijdering van een tumor op de wang. Of hoe de hoofdhuid in een mooie spiraalvorm kan worden opengesneden om die huid daarna te draperen over een openliggende plek waar de tumor is verwijderd.
En toen, toegespitst op ons, aanwezigen in de zaal, liet ze zien hoe ter vervanging van de eikel of bovenste deel van de penis, een mooie uitsnede uit de onderarm kan worden gebruikt. Daarbij toonde zij een heldere kleurenprint van de uitgesneden huid met aanhangende aderen en zenuwen. Voor de foto was het bloederige geheel mooi op een witte ondergrond gelegd. De mensen in de zaal waren er stil van.
‘Daar gaan m'n kroketten’, dacht ik. Hoewel het woord ‘kroketten’ in deze context misschien een wat bijzondere betekenis krijgt.
*Bovenstaande betreft een ingestuurde column. De schrijver wil graag anoniem blijven.